Σύναξη, Λόγος Κυρίου,, τχ. 15 (1985), σσ. 104
Στην Αγία Γραφή είναι αφιερωμένο το τεύχος αυτό της Σύναξης. Η σχέση με την Αγία Γραφή όπως και με τη θεία Ευχαριστία είναι σχέση τροφής γιατί είναι σχέση συνάντησης με τον ίδιο το Θεό.
Το τεύχος αρχίζει με το απόσπασμα «Διδακτός Θεού» από το υπόμνημα στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο του αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου και ακολουθεί «Πνευματικοίς πνευματικά συγκρίνοντες» του μοναχού Θεολόγου Σταυρονικητιανού, στο οποίο ο συγγραφέας επισημαίνει θεολογικές προϋποθέσεις για την προσέγγιση της Αγίας Γραφής. Κατά τον σ. η Γραφή αγιάζει τον όλο άνθρωπο για αυτό και δεν προσεγγίζεται μόνον εγκεφαλικά.
Η προσευχή είναι η απαραίτητη εισαγωγή, η εργασία των εντολών, η συνέχεια που επιφέρει το φωτισμό του Χριστού και ακολουθεί η φωτεινή σαν τον ήλιο θεωρία. Ο Παύλος Ευδοκίμωφ σχολιάζει «το μυστήριον του λόγου» το οποίο ξεκινώντας από την ευρωπαϊκή γλώσσα περνάει στην Ελληνική και εμπιστεύεται ως παρακαταθήκη στην εκκλησία. Εκεί αρχίζει μια νέα ζωή, μέσα στα μυστήρια και πραγματοποιείται στην Ευχαριστία.
Το επόμενο δοκίμιο με τίτλο «Η ανάγνωση της Αγίας Γραφής» είναι γραμμένο από τον πατέρα και σήμερα άγιο της Σερβικής εκκλησίας Ιουστίνο Πόποβιτς. Το κείμενο αποτελεί έναν ύμνο στην λειτουργία της Αγίας Γραφής ως πνευματικής τροφής για τον άνθρωπο.
Ο μ. Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης γράφει στη συνέχεια για «Την Ιερά υμνογραφία εν τη Παλαιά και Καινή Διαθήκη» επιχειρώντας να καταγράψει συνοπτικά τα υμνογραφικά στοιχεία της Γραφής αλλά και τους ποιητές που έγραψαν εμπνεόμενοι από αυτήν.
Στη συνέχεια ο Δ. Σ. Λουκάτος γράφει ένα ενδιαφέρον κείμενο όπου συγκεντρώνει «Εκκλησιαστικές φράσεις στη Νεοελληνική Γλώσσα» και φανερώνει τη μεγάλη επιρροή της Νεοελληνικής Γλώσσας από τη Γλώσσα της Βίβλου.
Ο Άγγελος Βλάχος απαντά σε ερωτήματα του περιοδικού που αφορούν στη σχέση του με την Αγία Γραφή στη συνέχεια του τεύχους. Στη θεματική των «Προβλημάτων» δημοσιεύεται το δοκίμιο ιστορικού προβληματισμού στο ζήτημα των μεταφράσεων της Αγίας Γραφής του π. Γ. Μεταλληνού με τον τίτλο «Μισαλλοδοξία ή αυτοπροστασία».
Ο Ι. Παναγόπουλος αναφέρεται στο ίδιο θέμα των μεταφράσεων στο κείμενό του «Ο Λόγος του Θεού στη γλώσσα των ανθρώπων».
Ακολουθεί ο «διάλογος με τους αναγνώστες» και το «Βιβλίο» ενώ και οι «σελίδες διδαχής» παρέχουν υλικό σχετικό με τη διδασκαλία στο σχολείο της Αγίας Γραφής.