Χρήστος Οικονόμου, Θεολογία της Καινής Διαθήκης και Πατερική Ερμη­νευτι­κή, Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Πουρνάρα, 2001, σελ.536.

            Στον τόμο δημοσιεύονται 15 μελέτες, οι οποίες χωρίζονται από το συγγραφέα σε δύο κατηγορίες. Στο πρώτο μέρος υπάρχουν μελέτες (οκτώ), οι οποίες αφορούν ιστορι­κο­θεολογικές προσεγγίσεις της Καινής Διαθήκης ενώ στο δεύτερο μέρος μελέ­τες που αφορούν την Καινή Διαθήκη και την Πατερική Ερμηνευτική.

            Το πρώτο κείμενο ασχολείται με τον αγιοπνευματικό χαρακτήρα του ευαγγε­λίου του Λουκά.

            Το δεύτερο κείμενο ασχολείται με τη συμβολή των Κυπρίων στην αρχέγονη εκκλησία. Η εργασία χωρίζεται σε δυο μέρη. Στο πρώτο ο συγγρα­φέας αναφέρεται στη συμμετοχή των Κυπρίων στην αρχέγονη εκκλησία όπως του Μάρκου, του ανι­ψιού του Βαρνάβα, της Μαρίας της μητέρας του Ιωάννη Μάρκου και του Μνάσωνα. Δεν αναφέρεται ο Βαρνάβας γιατί αυτό θα αποτελούσε θέμα μιας άλλης εργασίας. Στο δεύτερο μέρος ο συγγραφέας αναφέρεται στη συμμετοχή «και τινων ανδρών Κυπρίων» (Πραξ.11,20).

            Η τρίτη μελέτη ασχολείται με τα βιβλικά δεδομένα για τη διάδοση του χρι­στια­­νισμού στην Κύπρο.

            Η τέταρτη εργασία αφορά στη συμβολή των ελληνιστών χριστιανών στη διά­δοση του ευαγγελίου στα έθνη.

            Η πέμπτη ενότητα επιχειρεί την ένταξη της ιεραποστολής του Παύλου στην Ελλάδα στο γενικότερο θεολογικό σχέδιο των Πράξεων των Αποστόλων.

            Η έκτη μελέτη διερευνά την Ιεραποστολική δραστηριότητα του Παύλου στους Φιλίππους και την ανταπόκριση των Φιλιππησίων στο κήρυγμά του.

            Η έβδομη μελέτη αποτελεί ερμηνευτικό σχόλιο στον παύλειο λόγο «Τον Χρι­στόν έδει παθείν και αναστήναι εκ νεκρών» (Πραξ.17,3) και η όγδοη  εξετάζει το πρό­­βλημα της αξιοπιστίας και των πηγών των κεφαλαίων των Πράξεων 27-28.

            Η ένατη μελέτη ασχολείται με το ερμηνευτικό έργο του Θεοφύλακτου Αχρίδος και τη συμβολή του σε θέματα εισαγωγής της Καινής Διαθήκης.

            Η δέκατη μελέτη διερευνά το θέμα της βιωματικής και μυστικής εμπειρίας ως κύριες προϋποθέσεις για την ερμηνεία της Αγίας Γραφής κατά τον Γρηγόριο Παλαμά.

            Η ενδέκατη εργασία μελετά την εικονογραφική μέθοδο ερμηνείας του ευαγγελίου με αναφορά κυρίως στις απόψεις του Ιωάννη Δαμασκηνού.

            Η δωδέκατη μελέτη αφορά στην παγκοσμιοποίηση και τη θεολογική της προσέγγιση μέσα από την παύλεια θεολογία.

            Η δέκατη τρίτη μελέτη αποτελεί σχόλιο - απάντηση σε κάποια από τα θέματα που θίγει το βιβλίο του Μ. Ανδρουλάκη Μ ^ν, με ευρεία αναφορά σε θέματα ερμηνείας της Καινής Διαθήκης.

            Η δέκατη τέταρτη μελέτη εξετάζει την επίδραση των βιβλικών κειμένων και κυρίως της Καινής Διαθήκης στους εθνομάρτυρες της Κύπρου (1955-59).

            Η τελευταία μελέτη του τόμου αναφέρεται σε μια άγνωστη πτυχή της ζωής και της δράσης του Βασίλειου Χ. Ιωαννίδη, καθηγητή της Καινής Διαθήκης. Πρόκειται για τη στενή συνεργασία του με τον μεγάλο παιδαγωγό και εκπαιδευτικό μεταρρυθμιστή Αλέξανδρο Δελμούζο.