Καθ’οδόν 14, Αφιέρωμα στην Οικουμένη: Οράματα και Προοπτικές (1998) σσ. 128.
Το τεύχος του ελληνικού περιοδικού Καθ’οδόν είναι αφιερωμένο στο οικουμενικό όραμα και στο μέλλον της οικουμενικότητας.
Ο Μ. Κωνσταντίνου εισάγει τη ιδέα του συγκεκριμένου τεύχους, δείνει ιστορικές πληροφορίες και θέτει αρκετά ερωτήματα σχετικά με το μέλλον του οικουμενισμού.
Ο π. Γεώργιος Τσέτσης παρουσιάζει τη θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου απέναντι στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών.
Σε σύντομο κείμενο, Ο Ν. Ζαχαρόπουλος εξηγεί τους λόγους για τους οποίους το οικουμενικό όραμα είναι σημαντικό να παραμείνει ζωντανό.
Στο άρθρο του με τίτλο «Το οικουμενικό όραμα σε εποχή παγκοσμιοποίησης», ο Ι. Πέτρου, που είναι κοινωνιολόγος, ισχυρίζεται πως προκειμένου να υπηρετηθεί το οικουμενικό όραμα, πρέπει να εστιάσουμε στις οικουμενικές αρετές και αξίες, όπως η ανοχή, ο σεβασμός, η συνεργασία, ο διάλογος και η αδελφοσύνη.
Στο ίδιο τεύχος δημοσιεύονται τα συμπεράσματα της διάσκεψης του ΠΣΕ και του συμβουλίου των Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής (Συρία, 5-10 Μαρτίου 1997). Η διάσκεψη ασχολήθηκε με το ζήτημα του διαφορετικού χρόνου εορτασμού του Πάσχα στον Χριστιανισμό και προτάθηκαν λύσεις για την υπέρβαση του προβλήματος.
Η Dagmar Heller παρουσιάζει τις δυσκολίες στο να βρεθεί ημερομηνία για τον από κοινού εορτασμό του Πάσχα και εξηγεί πόσο σημαντικό είναι αυτό για τους Χριστιανούς και για την ενότητα του Χριστιανισμού.
Ο Κ. Κυριαζόπουλος αναλύει την περίπτωση του Ρωμαιοκαθολικού επισκόπου JacquesGaillot και εξηγεί τις νομοκανονικές διαστάσεις του θέματος.
Ο KansUcko υποστηρίζει την ιδέα της «συμπερίληψης» στο πλαίσιο της οικουμενικής κίνησης, καθώς το ΠΣΕ φαίνεται να αγωνίζεται μόνο για την ενότητα των Χριστιανικών Εκκλησιών.
Ο Α. Αργυρίου παρουσιάζει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ορθοδοξία και το Ισλάμ όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του σύχγρονου κόσμου.
Ο TarekMitri αναπτύσσει τις σκέψεις του πάνω στο χριστιανο-ισλαμικό διάλογο.
Το άρθρο του HerbertSchultze εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο τα εγχειρίδια και το διδακτικό υλικό ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών παρουσιάζουν το Ισλάμ και το άρθρο του Γ. Τσακαλίδη κάνει το ίδιο πράγμα για τα ελληνικά εγχειρίδια Γεωγραφίας.
Το τεύχος περιλαμβάνει τρία ποιήματα, τέσσερις βιβλιοπαρουσιάσεις και τα περιοδικά σχόλια πάνω σε επίκαιρα θέματα.