Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τόμ. 1, Δεκέμβριος 1972, τχ. 4, σσ. 286-388.
Το 4ο τεύχος, Δεκέμβριος 1972, του Δελτίου Βιβλικών Μελετών περιέχει πέντε (5) άρθρα.
Ο Αθ. Θεοχάρης εξετάζει την εξέλιξη της έννοιας της σοφίας στο βιβλίο του Αιθιοπικού Ενώχ. Ο συγγραφέας διερευνά σε ποιες από τις δέκα συλλογές του βιβλίου απαντά η συγκεκριμένη έννοια και για ποιον λόγο. Στο πλαίσιο αυτό αναλύει το νόημα και το περιεχόμενο των σοφιολογικών στίχων και την συγγένειά τους με την υπόλοιπη σοφιολογική, αποκαλυπτική και μη, γραμματεία.
Ο Β. Στογιάννος διερευνά την διδασκαλία του αποστόλου Παύλου περί Νόμου, έτσι όπως αυτή παρουσιάζεται στην προς Γαλάτας Επιστολή. Το παρόν κείμενο αποτελεί το πρώτο μέρος της μελέτης του, καθώς η συνέχειά του ακολουθεί σε άλλο τεύχος του ΔΒΜ. Ο συγγραφέας αρχικά παρουσιάζει τις αναγκαίες ιστορικές και θεολογικές προϋποθέσεις για την ορθή κατανόηση της περί Νόμου διδασκαλίας του αποστόλου Παύλου. Στη συνέχεια βασιζόμενος σε αυτές τις προϋποθέσεις επιχειρεί την ανάλυση της συγκεκριμένης παύλειας διδασκαλίας, ακολουθώντας την σειρά διαπραγματεύσεως του θέματος από τον Παύλο, ώστε να κατανοηθεί όσο το δυνατόν καλύτερα το ίδιο το κείμενο. Ακολουθεί η προσπάθεια μιας συστηματικής ανακεφαλαίωσης των κύριων θέσεων του Παύλου. Στο παρόν πρώτο μέρος του άρθρου εξετάζεται το θέμα Νόμος και Χριστός, όπως αυτό παρουσιάζεται στο 2, 15-21.
Το παρόν άρθρο του Χ. Βούλγαρη αποτελεί το δεύτερο και τελευταίο μέρος του άρθρου του για την ιστορική ανασκόπηση της επιστημονικής βιβλικής έρευνας σχετικά με τον Λουκά και τις Πράξεις. Το πρώτο μέρος βρίσκεται στο προηγούμενο τεύχος το ΔΒΜ. Στην αρχή του άρθρου συνεχίζεται η παρουσίαση των ερευνητών που συνέχισαν το έργο και τη μέθοδο του M. Dibelius, καθώς και των κυριώτερων απόψεων και των συμβολών τους στην επιστημονική έρευνα που αφορά το Λουκά και τις Πράξεις. Ακολουθεί ιδιαίτερη αναφορά στο έργο και τη συμβολή του ErnstHaenchen και της κριτικής που ασκήθηκε στις απόψεις του. Στη συνέχεια ακολουθεί μια εκτενής παρουσίαση της επιστημονικής έρευνας σχετικά με τα έργα του Λουκά που πραγματοποιήθηκε στον ελληνικό χώρο. Στο τέλος υπάρχει μια σύνοψη των όσων προηγήθηκαν και προσωπικές απόψεις του συγγραφέα του άρθρου.
Ο H. Schlierεπιχειρεί μια θεολογική προσέγγιση των ποικίλλων καινοδιαθηκικών παραδόσεων για την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται τόσο οι έμμεσες και άμεσες παραδόσεις που συναντώνται στα Ευαγγέλια, όσο και στα υπόλοιπα κείμενα της Κ.Δ.. Η ανάλυση του συγγραφέα δίνει έμφαση στους όρους του κειμένου που περιγράφουν ή αναφέρονται στην Ανάσταση και τη θεολογική σημασία τους Το άρθρο ολοκληρώνεται στο επόμενο τεύχος του ΔΒΜ.
Ο Ι. Παναγόπουλος παραθέτει αναλυτικά την ορθόδοξη αγιογραφική βιβλιογραφία των ετών 1970-1972.
Ακολουθούν τα Χρονικά με αναφορά στην ΚΖ΄ Γενική Συνέλευση της StudiorumNoviTestamentiSocietas και το IVColloquiumPaulinum. Συντάκτης τους είναι ο Σ. Αγουρίδης.
Ακολουθούν οι βιβλιοκρισίες του Σ. Αγουρίδη στα MussnerF, TheMiraclesofJesus, 1970 και BetzOtto, WhatdoweknowaboutJesus, 1968 και του Ι. Παναγόπουλου στα RoloffJuergen, DasKerygmaundderirdischeJesus. Historische Motive in den Jesus, 1970 καιDie Zeit Jesus. Festschrift fur Heinric Schlier, Hrsg. Von G. Bornkamm und K. Rahner, 1970.