Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τόμ. 2, Ιούνιος 1974, τχ. 7, σσ. 183-270
Το 7ο τεύχος, Ιούνιος 1974, του Δελτίου Βιβλικών Μελετών περιέχει τρία (3) άρθρα.
Ο Σ. Αγουρίδης προχωρεί σε έναν υπομνηματισμό της επί του Όρους Ομιλίας. Το παρόν άρθρο αποτελεί το πρώτο μέρος της μελέτης του, την εισαγωγή. Αρχικά παρουσιάζει και αναλύει το φιλολογικό και ιστορικό πρόβλημα της επί του Όρους Ομιλίας. Στο πλαίσιο αυτό εστιάζει, όσον αφορά το πρώτο πρόβλημα, στο ζήτημα κυρίως της σύνθεσης των ομιλιών του Ιησού στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο και ιδιαίτερα της σύνθεσης της επί του Όρους Ομιλίας. Σχετικά με το δεύτερο δίνει έμφαση στους ιστορικούς λόγους και παράγοντες που ώθησαν τον Ματθαίο στην εν λόγω σύνθεση. Στην συνέχεια ακολουθεί η παρουσίαση και ανάπτυξη του θεολογικού προβλήματος της επί του Όρους Ομιλίας. Το πρόβλημα αυτό έχει δύο σκέλη. Το πρώτο σκέλος συνίσταται στο τί ακριβώς επεδίωκε ο Ιησούς με την ομιλία αυτή, ενώ το άλλο αναφέρεται στην σχέση που έχει αυτό που επεδίωκε ο Ιησούς με τις επιδιώξεις του κοινού ανθρώπου και της κοινωνίας. Ο συγγραφέας αναλύει συστηματικά το όλο πρόβλημα. Το άρθρο συνεχίζεται στο επόμενο τεύχος.
Ο Στ. Παπαδόπουλος αναφερόμενος στο θέμα των σχέσεων των πρεσβυτέρων που αναφέρονται από τον Παπία Ιεραπόλεως, προς τους Αποστόλους, αποσκοπεί στην διακρίβωση της αυθεντικότητας ή μη της παραδόσεως και προσφοράς του Παπίου ως ποιμένα και συγγραφέα. Ο συγγραφέας αρχικά εξετάζει το ζήτημα της μαθητείας ή μη του Παπία δίπλα στους Αποστόλους, πρόβλημα που απορρέει από τις αναφορές του Ειρηναίου και του ιστορικού Ευσέβιου. Ακολούθως επιχειρεί να διαπιστώσει την αξιοπιστία ή μη των κρίσεων του Ευσέβιου για τον Παπία, από τις οποίες και εμφανίζεται ο τελευταίος να μην σχετίζεται άμεσα με τους Αποστόλους, αλλά με τους διαδόχους τους. Τέλος, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο Παπίας ούτε μαθητής των Αποστόλων υπήρξε, ούτε γνήσια «λόγια» του Ιησού διέσωσε, αλλά αντίθετα δίνοντας πίστη σε πρεσβύτερους μη γνησίας αποστολικής παραδόσεως δεν υπήρξε και ο ίδιος φορέας γνήσιας αποστολικής παράδοσης και αυθεντικού αποστολικού κηρύγματος.
Ο Γ. Πατρώνος διαπραγματεύεται το θέμα του νοήματος των όρων «απόστολος» και «αποστολή» στην Κ.Δ.. Το πρώτο μέρος της εργασίας αποτελείται από διευκρινιστικές θέσεις για τη χρήση και της σημασία των όρων στη Κ.Δ.. Στο δεύτερο μέρος ο συγγραφέας προχωρεί στη διερεύνηση των συγκεκριμένων γνωρισμάτων του βιβλικού θεολογικού όρου «απόστολος», ώστε να διαγράψει παράλληλα και το ουσιαστικό περιεχόμενο της έννοιας της «αποστολής», που στον χώρο της Κ.Δ. επέχει μια πρωταρχική σωτηριολογική διακονία μέσα στο έργο της Εκκλησίας. Στο πλαίσιο αυτό αναφέρεται επιγραμματικά μόνο στα βασικά γνωρίσματα του «αποστόλου» και στα χαρακτηριστικότερα στοιχεία της αποστολικότητας. Έτσι εξετάζει το θέμα της κλήσης του αποστόλου που διενεργείται από τον ίδιο το Θεό, της εκλογής και της κλήσης του αποστόλου που γίνεται προς χάρη της Εκκλησίας, της ανάστασης του Χριστού ως αφετηριακό, αλλά και κεντρικό γεγονός της αποστολικότητας, της ιστορικής σημασίας της αποστολικής εξουσίας, της εσχατολογικής κατανόησης του αποστολικού έργου και τέλος, του μαρτυρίου ως οδός και κατάληξη του αποστόλου.
Ακολουθούν τα Χρονικά του τεύχους, στα οποία περιγράφονται οι εργασίες του Ε΄ Διεθνούς Συνεδρίου Βιβλικών Μελετών της Οξφόρδης, που έλαβε χώρα στην Οξφόρδη από 3 μέχρι 7 Σεπτεμβρίου 1973.
Το τεύχος κλείνει με τις βιβλιοκρισίες σύγχρονων ελληνικών και ξένων βιβλίων.