Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τόμ. 4, Ιούνιος 1976, τχ. 1, σσ.145
Το 1ο τεύχος, Ιούνιος 1976, του Δελτίου Βιβλικών Μελετών περιέχει τις οκτώ (8) εισηγήσεις που ανακοινώθηκαν στα πλαίσια της Α΄ Συνάξεως Ελλήνων Βιβλικών Θεολόγων Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης στην Πάτμο από 24-28 Σεπτεμβρίου 1975 με θέμα «Ο Ιωάννης: τα εν τη Κ.Δ. έργα του και η θεολογική του σκέψις».
Ο Σ. Αγουρίδης στην εισήγησή του επιχειρεί να δώσει τη σημερινή θέση της έρευνας στα θέματα των Πηγών του Δ΄ Ευαγγελίου, στο Θρησκευτικοϊστορικό και στο Θεολογικό, κυρίως έτσι όπως αυτή παρουσιάστηκε σε δύο μεγάλα βιβλικά συνέδρια του θέρους του 1975.
Ο Χ. Βούλγαρης πραγματοποιεί μια συνοπτική εξέταση των βασικότερων δεδομένων του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου προκειμένου να αναδείξει το πλήθος, το μέγεθος και τη φύση των ποικίλων δυσκολιών, τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει ο βιβλικός επιστήμονας και ερευνητής στην προσπάθειά του να φωτίσει το ιστορικό και θεολογικό υπόβαθρο του συγκεκριμένου Ευαγγελίου.
Ο Γ. Γαλίτης εξετάζει με συντομία τα βασικότερα στοιχεία και σημεία που συνδέονται με την αναφορά του κατά Ιωάννην στον «άρχοντα του κόσμου τούτου», δηλαδή τα χωρία Ιω. 12,31, 14,30 και 16,11. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται η έννοια του κόσμου, η ιδέα περί δύο αιώνων, του νυν και του μέλλοντος, ο «καινός ουρανός και καινή γη», την «οιονεί» διαρχία καλού και κακού και το θρησκειολογικό υπόβαθρο του όρου «άρχων του κόσμου τούτου».
Ο Αθ. Θεοχάρης αναφέρεται στο πρόβλημα που αφορά στις σχέσεις που υφίστανται μεταξύ της διήγησης του κατά Ιωάννην 20,19-23 και της διήγησης των Πράξεων του κεφ. 2 σχετικά με την κατάβαση του Αγίου Πνεύματος εν είδει πύρινων γλωσσών στους συνηγμένους επί το αυτό μαθητές κατά την ημέρα της Πεντηκοστής υποστηρίζοντας ότι και οι δύο διηγήσεις αναφέρονται στο ίδιο ιστορικό γεγονός.
Ο Σ. Αγουρίδης προχωρεί στην «βιβλική μελέτη» του Ιωαν. 2,1-11, χωρίς ωστόσο να θίγει όλα τα θέματα που πραγματεύεται ή που υπαινίσσεται ο ευαγγελιστής. Στο πλαίσιο αυτό ο συγγραφέας ασχολείται με δύο κυρίως ζητήματα: γιατί ο ευαγγελιστής διαλέγει για την «αρχήν των σημείων» τον γάμο στην Κανά και ποια είναι η θεωρία του σχετικά με το θέμα Πίστη – Σημεία.
Ο Π. Βασιλειάδης επιχειρεί τον προσδιορισμό της θεολογικής σημασίας του Ιωάννη του Βαπτιστή όπως την βλέπει ο Δ΄ Ευαγγελιστής σε συσχετισμό με το πρόβλημα του θεολογικού χαρακτήρα και σκοπού του ευαγγελίου. Αυτό το πραγματοποιεί αναλύοντας τα σχετικά χωρία με τη μέθοδο της «Αναθεωρητικής Σχολής».
Ο Π. Κουτλεμάνης προχωρεί στην ερμηνεία του χωρίου Α΄ Ιω. 2,16. Στη συνάφεια αυτή εξετάζει την σημασία της έννοιας της «αγάπης του κόσμου» που περιγράφεται στο χωρίο, αναφερόμενος αναλυτικά και στην σχετική με το θέμα και το χωρίο πατερική εξηγητική και σύγχρονη ερμηνεία.
Ο Β. Στογιάννος προσπαθεί να καθορίσει το νόημα του Αποκ. 2,13 που αποτελεί κλειδί για την συνολική θεώρηση της Αποκάλυψης. Στο πλαίσιο αυτό καταθέτει τις απόψεις των Πατέρων, αλλά και της σύγχρονης νεότερης βιβλικής έρευνας που καταβάλει ιδιαίτερες προσπάθειες για την ορθή κατανόηση του «θρόνου του Σατανά».
Μετά τις εισηγήσεις ακολουθεί μια εκτενής περίληψη, γραμμένη στα αγγλικά, όλων των εισηγήσεων από τον Π. Βασιλειάδη.