Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τόμ. 5, Ιούνιος 1977, τχ. 1, σσ. 1-88.
Το 1ο τεύχος του 5ου τόμου, Ιούνιος 1977, του Δελτίου Βιβλικών Μελετών περιέχει τρία (3) άρθρα.
Ο Αθ. Χαστούπης μεταφράζει στα ελληνικά από το εβραϊκό πρωτότυπο το «Βιβλίο του Αββακούμ», πραγματοποιώντας παράλληλα και την κριτική αποκατάσταση του πρωτοτύπου.
Ο Νικ. Παπαδόπουλος παρουσιάζει το πρόβλημα του ακριβούς προσδιορισμού της τοποθεσίας του «Τάφου των Πατριαρχών», δηλαδή των τάφων του Αβραάμ και των απογόνων του. Ο συγγραφέας εξετάζει το θέμα λαμβάνοντας υπόψη του όλα τα γνωστά ιστορικά και αρχαιολογικά δεδομένα και ανατρέχει σε όλες τις πηγές που σχετίζονται με το θέμα του. Τελικώς συμπεραίνει ότι καμία από τις μαρτυρίες δεν διαφωτίζει πλήρως το πρόβλημα του σπηλαίου του Μαχπελά, ως τόπου ταφής των Πατριαρχών και ούτε μπορεί να εξαχθεί κάποιο συγκεκριμένο συμπέρασμα αν πρώτα δεν πραγματοποιηθεί μια σε βάθος αρχαιολογική έρευνα του συγκεκριμένου χώρου. Επίσης, ότι ακόμη παραμένει άγνωστη η φύση, η έκταση και η διαρρύθμιση του σπηλαίου, καθώς και η αρχική μορφή των «Πατριαρχικών τάφων» σε αυτό και τέλος ότι είναι αμφίβολο το σε ποια αντιστοιχία βρίσκονται τα μουσουλμανικά κενοτάφια του σπηλαίου με τα αρχικά κενοτάφια των Πατριαρχών.
Ο Β. Στογιάννος καταπιάνεται με το δύσκολο πρόβλημα της ερμηνείας του χωρίου Γαλ. 6,17, στο οποίο γίνεται η αναφορά από τον απόστολο Παύλο στα «στίγματα του Ιησού», τα οποία και φέρει πάνω του. Ο συγγραφέας του άρθρου αρχικά θέτει το πλαίσιο του προβλήματος. Στη συνέχεια προχωρεί στην ιστορία της ερμηνείας. Στο πλαίσιο αυτό πρώτα παρουσιάζονται οι απόψεις και ερμηνείες που έδωσαν οι αρχαίοι ελληνόφωνες ερμηνευτές της Ανατολής, οι οποίες ποικίλουν στα επιμέρους, αλλά είναι σύμφωνες σε γενικές γραμμές στη σύνδεση του στίχου με τα προβλήματα της προς Γαλάτας από τη μία πλευρά και με τους αγώνες του Παύλου και τα παθήματά του για τον Χριστό από την άλλη. Ακολουθούν οι απόψεις και ερμηνείες των λατινόγλωσσων ερμηνευτών της Δύσης που τείνουν κυρίως σε μια ηθική – πρακτική ερμηνεία του στίχου. Τέλος, παρουσιάζονται οι απόψεις των σύγχρονων ερμηνευτών, οι οποίες και αυτές με την σειρά τους δεν καταφέρνουν να απαντήσουν ικανοποιητικά στο πρόβλημα και να ερμηνεύσουν τα επιμέρους. Στο τελευταίο μέρος της εργασίας του, ο Στογιάννος τοποθετείται προσωπικά υπέρ μιας λύσης και προτείνει μια νέα υπόθεση. Σε αυτή βάση αποτελεί η κριτική διόρθωση του κειμένου, όπου αντί για το «στίγματα» προτείνεται το «σίγνα τα», όπου σημαίνει τα στρατιωτικά λάβαρα. Η ερμηνεία αυτή δηλώνει ότι ο Παύλος αναφερόμενος στους Γαλάτες, παρουσίασε τον εαυτό του ως τον σημαιοφόρο του Ιησού που βρίσκεται επικεφαλής στη μάχη και τον οποίο οι αποδέκτες της επιστολής οφείλουν να μην τον παρενοχλούν με δευτερεύοντα ζητήματα και προβλήματα.
Ακολουθούν τα Χρονικά του περιοδικού. Σε αυτά περιγράφονται αρχικά οι εργασίες ομάδας Ελλήνων Ορθόδοξων βιβλικών θεολόγων πάνω σε ένα κείμενο Ολλανδών θεολόγων για το τμήμα «Πίστη και Τάξη» του Π.Σ.Ε., αναφερόμενο στη σχέση μεταξύ Π.Δ. και Κ.Δ.. Ακολουθεί κείμενο του Γ. Πατρώνου, στο οποίο παρουσιάζεται το μεταφραστικό έργο της Αγίας Γραφής σε διάφορες γλώσσες και διαλέκτους. Τέλος ο Σ. Αγουρίδης παρουσιάζει τις εργασίες της ειδικής επιτροπής για την Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Μεταφραστικής Επιτροπής που έλαβε χώρα στη Σουηδία από 27 μέχρι 30 Απριλίου 1977.
Το τεύχος κλείνει με βιβλιοκρισίες ξένων βιβλικών επιστημονικών πονημάτων.