Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τόμ. 16, Ιούλιος – Δεκέμβριος 1997, έτ. 26, σσ. 128
Το τεύχος Ιουλίου – Δεκεμβρίου 1997 του Δελτίου Βιβλικών Μελετών περιέχει έξι (6) άρθρα.
Ο Σ. Αγουρίδης αναφερόμενος στην επίδραση της παύλειας θεολογίας στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, παρουσιάζει με συντομία τη συμβολή του απ. Παύλου ως προς τη διαμόρφωση μιας νέας κατανόησης της ιστορίας, της ελευθερίας του ανθρώπου και της ενότητας της ανθρώπινης κοινότητας, στοιχεία που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Ο Κ. Ζάρρας διερευνά τη σχέση μεταξύ των αγγέλων Σεραφίμ και Χερουβίμ, έτσι όπως αυτή προκύπτει κυρίως μέσα από τα οράματα κλήσης των προφητών Ησαΐα και Ιεζεκιήλ. Ιδιαίτερα εξετάζει τις ομοιότητες και τις διαφορές της παρουσίας αυτών των ουράνιων όντων στα δύο οράματα και την πιθανότητα να προέρχονται από ανάλογες παραδόσεις των γειτονικών περιοχών.
Ο J. M. v. Canghεξετάζει τη θέση και το ρόλο της γυναίκας στα αφηγηματικά μέρη του κατά Λουκάν ευαγγελίου. Για να πετύχει το σκοπό του ο συγγραφέας αρχικά εξετάζει τη θέση της γυναίκας στην Π.Δ. και κατά την εποχή της Mishna. Στη συνέχεια παραθέτει έναν πίνακα με τα χωρία του Λουκά που αφορούν τη γυναίκα και προχωρεί στην ανάλυση της επαναστατικής στάσης του Ιησού απέναντι στη γυναίκα, έτσι όπως παρουσιάζεται στα συγκεκριμένα μέρη, χωρίς ωστόσο να παραλείπει και τη σύγκριση με τις αναφορές άλλων καινοδιαθηκικών κειμένων.
Ο Χ. Καρακόλης εξετάζει εάν η έκφραση «συνέρχεσθαι επί το αυτό» της Επιστολής Βαρνάβα (4, 10β) έχει ευχαριστιακό νόημα και εάν έχει επηρεαστεί από τη παύλεια θεολογία και παράδοση. Για να απαντήσει στο ερώτημα αυτό ο συγγραφέας ερευνά το κατά πόσο σχετίζεται η κατάσταση της κοινότητας της Επιστολής Βαρνάβα και η ορολογία και γενικότερα η θεολογία της ευρύτερης συνάφειας του συγκεκριμένου στίχου με την θεολογία του απ. Παύλου και ειδικά με αυτή της Α΄ προς Κορινθίους Επιστολής του.
Ο Y. Nahmia παρουσιάζει δύο διαφορετικές αναγνώσεις του βιβλίου του Ιωνά. Η πρώτη ανάγνωση γίνεται από την οπτική γωνία του Φρόυντ και η δεύτερη από αυτή του Φρομμ. Ο συγγραφέας αρχικά αναφέρει με συντομία την ιστορία του Ιωνά και στη συνέχεια εκθέτει τόσο τη φροϋδική ανάγνωση του συγκεκριμένου κειμένου, όσο και τη φρομμική. Τέλος, μέσα από τη προοπτική του καθ’ ενός από αυτούς, αναπτύσσει μια ερμηνεία, ακολουθώντας κάθε φορά την αντίστοιχη κατεύθυνση και δείχνει γιατί οι ερμηνείες αυτές είναι συμβατές με το πνεύμα της σκέψης τους.
Τέλος, ο Β. Νικόπουλος αναλύει δύο βασικές έννοιες του ενοχικού Δικαίου, της «οφειλής» και του «οφειλέτη», όπως αυτές προβάλλουν μέσα από τις επιστολές απ. Παύλου και χρησιμοποιούνται από τον ίδιο ως αντικείμενα επεξεργασίας του Δικαίου με σκοπό την αναπροσαρμογή τους στη νέα «εξ αποκαλύψεως» πραγματικότητα. Μέσα στο πλαίσιο αυτό ο συγγραφέας αναφερόμενος στην ευρεία χρήση νομικών εννοιών και θεσμών από τον απ. Παύλο, περιγράφει με συντομία στην αρχή της μελέτης του τους σκοπούς και τους τρόπους αυτής της χρήσης. Στη συνέχεια εξηγεί τη βασική σημασία των εννοιών στο ενοχικό Δίκαιο και, τέλος, αναλύει τη σημασία τους στις επιστολές.