Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τόμ. 19, Ιούλιος – Δεκέμβριος 2000, έτ. 29, σσ. 144
Το τεύχος Ιουλίου – Δεκεμβρίου 2000 του Δελτίου Βιβλικών Μελετών περιέχει επτά (7) άρθρα.
Ο Π. Βασιλειάδης αναφερόμενος στο τέλος της κλασικής ιστορικο-κριτικής μεθόδου, πραγματοποιεί μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της επιστήμης της Θεολογίας της Κ.Δ. και το προβληματισμό που αναπτύχθηκε σχετικά με αυτή και προχωρεί σε μια αποτίμηση της διαδοχικής μετάβασης από το προ-νεωτερικό, στο νεωτερικό και από εκεί στο μετα-νεωτερικό σε σχέση πάντα με αυτή την επιστήμη. Τέλος, παρουσιάζει το «νέο παράδειγμα» που προτείνει για τη Θεολογία της Κ.Δ..
Ο Δ. Πασσάκος προσεγγίζοντας το θέμα των κοινών πρωτοχριστιανικών δείπνων, και των δυναμικών και συνεπειών που δημιουργούσαν, εστιάζει την προσοχή του στο Λουκ.14, 15-24 και διερευνά το αυτοσυνειδησιακό πρόβλημα εξαιτίας της διαμάχης μεταξύ ιουδαϊζόντων και πρώην εθνικών χριστιανών που είχε να αντιμετωπίσει η κοινότητα του Λουκά πάνω στο ζήτημα της τέλειας κοινωνίας κατά τη Θ. Ευχαριστία ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Ο D. Rudman αναφερόμενος στην δημιουργία του κόσμου σύμφωνα με την Π.Δ., αναλύει τη σημασία των διαφόρων εννοιών που συνδέονται με τις διηγήσεις περί δημιουργίας. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζει τη σημασία της θάλασσας και του δράκου, του φωτός και του σκοταδιού, καθώς και του θανάτου.
Ο Κ. Νικολακόπουλος ερευνά τη χρήση και το νόημα των όρων ψαλμός – ύμνος – ωδή στη λατρευτική ορολογία των πρώιμων χριστιανικών χρόνων, όπως εμφανίζονται κυρίως στις παύλειες επιστολές και παρουσιάζει ορισμένες βασικές ερμηνευτικές σκέψεις του αγ. Γρηγορίου Νύσσης σχετικά με τους όρους αυτούς και τη θέση τους στη λατρεία τόσο στη πρώτη εκκλησία όσο και του 4ου αι..
Ο Σ. Αγουρίδης ασχολείται με το 10ο κεφ. του Δ΄ ευαγγελίου και τις δυσκολίες που προκύπτουν για την ερμηνεία του εξαιτίας της κατάταξης του ίδιου του υλικού που περιέχεται στο συγκεκριμένο κεφάλαιο, καθώς και το γενικότερο σκοπό που εκπληρώνει στη συνάφεια που βρίσκεται.
Ο M. G. Michael εξετάζει γραμματικά το κατά πόσο ο αριθμός του θηρίου που αναφέρεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη είναι το 666 ή το 616.
Ο Β. Νικόπουλος παρουσιάζει τη νομική σκέψη του απ. Παύλου στη περί δικαιώσεως διδασκαλία του και τονίζει ότι ο Παύλος αντιμετωπίζει την δικαίωση του ανθρώπου από τον Θεό ως μια σύνθετη νομική πράξη, η οποία εξελίσσεται με βάση ορισμένους θεσμούς και έννοιες, η λειτουργία των οποίων, αναλόγως προσαρμοσμένη στο σωτηριολογικό πεδίο, βοηθάει στην εξέλιξη και ολοκλήρωση της όλης υπόθεσης της δικαιώσεως, που είναι μια νομική πράξη. Στο πλαίσιο αυτό γίνεται και ιδιαίτερη ανάλυση των νομικών εννοιών της ελευθερίας, της υιοθεσίας και της κληρονομίας πάνω στις οποίες στηρίζεται η διδασκαλία του απ. Παύλου.
Στη συνέχεια ακολουθεί η βιβλιοκρισία του Χ. Καρακόλη για το βιβλίο του H.-Ch. Kammler, ChristologieundEschatologie: Joh 5,17-30 alsSchluesseltextjohanneischerTheologie (WUNT 126), Tuebingen 2000 καιτουΜ. ΓκουτζιούδηγιατοβιβλίοτουD. DeSilva, Perseverance in Gratitude. A Socio-Rhetorical Commentary on the Epistle to the Hebrews, Michigan 2000.