Σύνορο, Η ορθοδοξία σε ένα μεταβαλλόμενο κόσμο, τχ. 37 (1966), σσ. 77
Το κείμενο του AlexanderSchmemann «Σύγχρονος κόσμος και εκκλησιαστική λατρεία» ανοίγει το αφιέρωμα του τεύχους 37 του Συνόρου θέτοντας προβληματισμούς σχετικά με την διατήρηση ή απαλοιφή συγκεκριμένων λειτουργικών στοιχείων στην σύγχρονη λατρευτική πράξη. Πόσα πράγματα από την ορθόδοξη λειτουργική παράδοση μπορούν να διατηρηθούν στον σημερινό κόσμο και πόσο καλά μπορούν να διατηρηθούν; Ο Schmemann θεωρεί τον αναπτυσσόμενο σαικιουλαρισμό (sic) στην σύγχρονη κοινωνία ως την κύρια αντιθετική δύναμη στην πραγματικότητα της μεταμορφωτικής σύνδεσης λατρείας και ζωής των πιστών. Το μέλλον της ορθοδοξίας κατά τον π. Αλέξανδρο βρίσκεται στην αναζήτηση τρόπων σύνδεσης της λατρευτικής ζωής με την καθημερινότητα ενώ η αποσύνδεσή τους ξεφεύγοντας από την αιτία της λατρείας αλλοτροιώνει και περιθωριοποιεί την λατρευτική ζωή και οδηγεί αργά αλλά σταθερά στην εξαφάνισή της.
Ο Χρήστος Γιανναράς στο δεύτερο δοκίμιο του τεύχους με τίτλο «Σχόλιο ορθοδόξου στον θάνατο του Θεού» εξετάζοντας τις απόψεις που επικράτησαν στην δυτική φιλοσοφία προτείνει την αποφατική θεολογία της ανατολής η οποία συντονίζεται με αυτήν στην άρνηση του ειδώλου του Θεού και προβάλλει την ιερή πραγματικότητα της παρουσίας του. Χρησιμοποιώντας τον Heideggerκαι τον Αρεοπαγίτη απορρίπτει την ταύτιση της απουσίας του Θεού με τον θάνατό του αλλά με την αγνωσία του.
«Η ανανέωση της αποστολής της εκκλησίας», το δοκίμιο που υπογράφεται από τον OlivierClementτονίζει πως η εκκλησία είναι εν τω κόσμω και όχι εκ του κόσμου. Ο συγγραφέας προτείνει την αποσύνδεση κάθε έννοιας καταναγκασμού από την εκκλησία, την αποχή των κληρικών από κάθε μορφής πολιτική και κοινωνική εξουσία και την ανανέωση του μοναχισμού με έναν τρόπο που θα οδηγεί στην καταξίωσή του ως σημείου της επερχόμενης Βασιλείας του Θεού.
Ο Ιακ. Μάινας στο δοκίμιό του με τον τίτλο «Η απουσία του Παρακλήτου» προσσεγγίζει την όποια σχέση εκκλησίας και σύγχρονου κόσμου στην απουσία ή απουσία του Αγίου Πνεύματος. Μια αποΠνευματωμένη εκκλησία, θεολογία και χριστιανική ζωή δεν κάνει άλλο παρά να διαιωνίζει την ήδη σοβαρή οντολογική κρίση του σύγχρονου ανθρώπου.
Το τεύχος συνεχίζεται με ένα αφιέρωμα στην ποίηση του Δ. Λ. Σταθόπουλου με την δημοσίευση ποιημάτων του από την συλλογή Επταήμερα, και με την δημοσίευση των διηγημάτων «Η αντοχή των υλικών» του Ματθ. Μουντέ και «ένα ταξείδι: Σταθμοί» της Καίτης Χιωτέλλη.
Ακολουθεί ένα κείμενο με αφορμή τον θάνατό της με τίτλο «Μια μεγάλη ποιήτρια της εποχής μας : Άννα Αχμάτοβα 1889-1966» και μια παρουσίαση του βιβλίου του Βιργκίλ Γκεοργκίου «Στα όρια δύο εποχών: Τα νεανικά χρόνια του Λουθήρου» από την Ντίνα Κουρούκλη.
Η μόνικη στήλη «Σχόλια στην Επικαιρότητα», βιβλιοκρισίες, κριτική θεάτρου και κινηματογράφου και η δημοσίευση επιστολών (ανάμεσά τους και μία του Δ. Κουτρουμπή κλείνουν το τεύχος.