Κληρονομία, Τόμος 3, Τεύχος A, Ιανουάριος 1971, σσ. 211
Στο Τεύχος αυτό του Περιοδικού Κληρονομία περιλαμβάνονται 7 Μελέτες, πλούσιο Βιβλιογραφικό Δελτίο και τα Χρονικά του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Ο Παν. Χρήστου εξετάζει το ρόλο του αυτοκράτορα και του ιερέα στο Βυζάντιο. Ο βασιλεύς είχε μια ιδιότυπη σχέση, μια ιδιαίτερη δικαιοδοσία επί των εκκλησιαστικών πραγμάτων-φυσικά και δεν ασκούσε εκκλησιαστικά καθήκοντα. Ο συγγραφέας εξετάζει επίσης τις παραμέτρους εκείνους που επιτρέπουν την κατανόηση των σχέσεων κλήρου και πολιτικής εξουσίας.
Ο Βασ. Ψευτογκάς κάνει μια ενδολεχή έρευνα στην ομιλία «εις το άγιον Πάσχα» του Ψευδο-Ιπολλύτου και καταλήγει σε ένα πρώτο συμπέρασμα ότι είναι το πρώτο βιβλίο «περί Πάσχα» του Μελίτωνος. Αξίζει να σημειωθεί η θεολογική προσέγγιση των κειμένων δίδοντας έμφαση σε τύπους όπως το πάσχα ως «παλαιόν και καινόν» μυστήριο, Νόμος-Λόγος, Αμνός-Υιός, πρόβατον-άνθρωπος κ.λπ.
Ο Bas. Laourdas μελετά (αγγλιστί) την επιστολή του Φωτίου προς τον Αρχιεπίσκοπον Ακυληΐας με βάση την χειρόγραφο παράδοση.
Ο Λ. Πολίτης διερευνά τους Κώδικες της Ιεράς Μητροπόλεως Πρεβέζης και ειδικότερα αυτόν του Νικηφόρου Καλλίστου Ξανθοπούλου για την «Κλίμακα» του Ιωάννου του Σιναΐτου. Η μελέτη είναι καθαρά φιλολογική.
Ο JoostSchmitalsερευνά (γερμανιστί) τον Κώδικα Βλατάδων 23 και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο παραπάνω Κώδικας αποτελείται από συλλογή διαφόρων πατέρων (Ιωάννου Χρυσοστόμου, Γρηγορίου Ναζιανζηνού). Στη μελέτη αυτή δεν μπορούν να αναγνωρισθούν τα στάδια εκείνα της γένεσης του κώδικα. Αποτελεί μια συχνή περίπτωση ο κώδικας να συμπληρώνεται με νέα στοιχεία αγιογραφικού και πατερικού περιεχομένου αναλόγως των ενδιαφερόντων του κατόχου.
Ο Μητρ. Μιλητουπόλεως Στυλιανός εκθέτει τις απόψεις του ρωμαιοκαθολικού καθηγητού της Τυβίγγης HansKüngσχετικά με το βιβλίο του «Αλάθητος;», ενώ παράλληλα προβάλλει σχετικές πτυχές του βιβλίου σχετικά με την ορθόδοξη εκκλησιολογία.
Παρομοίως, ο Παν. Νέλλας κάνει μια θεολογική ανάλυση του περιεχομένου του βιβλίου «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος. Μελετήματα Ορθοδόξου Θεολογίας» του π. Ιουστίνου Πόποβιτς. Η κριτική αυτή αποτελεί ένα οδηγό κατανόησης του όλου έργου που ξεκινά από την Χριστολογία και καταλήγει στην εκκλησιολογία της Δύσης.
Ακολουθεί η Βιβλιοκριτική 17 σημαντικών βιβλίων της εποχής, καθώς και το Χρονικό της επίδοσης της Παλαιοκαθολικής Εκκλησίας επίσημος επίδοσης Ομολογίας πίστης προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο.