Σύναξη, «Η Εκκλησία και το ελληνικό κράτος»,τx. 23 (1987) σελ.104

Στο τεύχος αυτό γίνεται κατ’αρχήν μια αναφορά στην κρίση που διέρχονται οι σχέσεις Εκκλησίας και κράτους κατά την περίοδο της έκδοσης του τεύχους,στο ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ σελ.3.Επίσης παρατίθεται ένα απόσπασμα του PhilipSherrard,όπου τονίζεται ο διακριτός ρόλος της κάθε πλευράς.

Στη σελ.6 παρατίθεται το έγγραφο της Ιεράς Συνόδου «Προσπάθειαι Εκκλησίας δια τελειότερον Εκκλησιαστικόν νόμον»του 1843.

Στο πρώτο δοκίμιο, ο Πρ.Γ.Μεταλληνού, «Το Ελλαδικό Αυτοκέφαλο ανάμεσα στο χθες και το σήμερα» κάνει μια ιστορική αναδρομή στο ζήτημα του αυτοκεφάλου της Ελλαδικής Εκκλησίας(στη σελ.26 παρατίθεται και η «διακήρυξις περί της ανεξαρτησίας της Ελληνικής Εκκλησίας») και θέτει το πλαίσιο των σχέσεων Εκκλησίας- Πολιτείας για μια αγαστή συνοδοιπορία προς όφελος του Χριστεπώνυμου πληρώματος.

Στη συνέχεια δημοσιεύεται μια συζήτηση ανάμεσα στους Θ.Παπαθανασίου,π.Γ.Μεταλληνό,Ιάκ.Μάινα,π.Φ.Φάρο,Ιωάν.Παναγόπουλου π. Β.Θερμού,Κ. Γρηγοριάδη,Ηλ. Βουλγαράκη και Π. Νικολόπουλου πάνω στο θέμα επίσης του Αυτοκεφάλου.

Ο πρ.Κων.Παπαδόπουλος στο δοκίμιό του «Το Αυτοδιοίκητο της Εκκλησίας κατά τους αγίους Πατέρες» ανατρέχει στην αποστολική παράδοση για το ρόλο του επισκόπου, του πρεσβυτέρου, της συνόδου κλπ.και διασαφηνίζει πως η Εκκλησία ως σώμα Χριστού θα πρέπει να επιτελεί το σωτηριολογικό έργο της χωρίς τις παρεμβάσεις του όποιου νομοθέτη.