Σύναξη, Ζητήματα Ερμηνείας, τχ. 33 (1990), σσ. 109
Το 33ο τεύχος του περιοδικού Σύναξη είναι αφιερωμένο στο θέμα της ερμηνείας της Γραφής μέσα από την ματιά του σήμερα και σε σχέση και με την προηγηθείσα ερμηνεία των γραφών από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει έξι μελετήματα διαφορετικών συγγραφέων.
Το πρώτο κείμενο είναι μία μελέτη του Π. Χρήστου που αναφέρεται στην θεολογική διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας για την σχέση Θεού και ανθρώπου μέσα από την παρουσία του Θεού στον κόσμο. Ο συγγραφέας παρουσιάζει με ιδιαίτερη εμβρίθεια την ανθρωπολογία των Πατέρων της Εκκλησίας μέσα από το θεολογικό πλαίσιο του κατ’ εικόνα και της ενανθρωπήσεως.
Το δεύτερο κείμενο του αφιερώματος είναι ένα ιδιαίτερο σημαντικό μελέτημα του Ι. Παναγόπουλου που έχει στο επίκεντρο του την πατερική εξηγητική παράδοση των Γραφών. Ο συγγραφέας προσπαθεί να αναλύσει τις αρχές αυτής της παράδοσης και να αποδείξει την θέση ότι η βιβλική ερμηνευτική των Πατέρων αφορά γενικά τις αρχές και της μεθόδους της θεολογίας τους, ενώ η βιβλική ερμηνεία τους είναι η βάση της θεολογικής τους δημιουργίας και αποτελεί κλειδί για την κατανόηση όλων των μορφών της εκκλησιαστικής ζωής και δημιουργίας.
Η επόμενη μελέτη είναι του Αρχιμ. Α. Γιέβτιτσ ο οποίος επιχειρεί να παρουσιάσει το τρόπο με τον οποίο οι Πατέρες βλέπανε την Αγία Γραφή, δηλαδή θεωρεί ότι την βλέπανε ως ένα χριστολογικό και εσχατολογικό, εκκλησιαστικό βιβλίο. Ο τρόπος αυτός ερμηνείας της Γραφής από τους Πατέρες περιγράφεται και αναλύεται από τον συγγραφέα σε αντιπαραβολή με ερμηνείες κοσμολογικές της Γραφής όπως η ερμηνεία του Άγγλου ποιητή Μίλτον.
Στο άρθρο του ο Ι. Καραβιδόπουλος διατυπώνει μερικές σκέψεις για ορισμένα ουσιώδη γνωρίσματα της Ορθόδοξης Ερμηνείας της Γραφής. Γίνεται μια παρουσίαση με ιστορικό πρίσμα των παραδοσιακών ριζών και αφετηριών της σημερινής ερμηνείας, επισημάνονται οι ελλείψεις της σημερινής ερμηνείας και προτείνονται κάποια πράγματα για το μέλλον της ερμηνευτικής στο θεολογικό και εκκλησιαστικό τοπίο της χώρας μας.
Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με δύο κείμενα. Το πρώτο κείμενο είναι του π. Κ. Στρατηγόπουλου στο οποίο προτείνεται μια λειτουργική ερμηνεία της Γραφής μέσω της κατανόησης των χωρίων της, κυρίως της Π. Διαθήκης, στις ακολουθίες της Εκκλησίας. Το δεύτερο κείμενο είναι μια μελέτη του π. Β. Θερμού για το θέμα των κριτηρίων της ερμηνείας των Γραφών όπως αυτά εμφανίζονται στον εκκλησιαστικό βίο. Θέση του συγγραφέα είναι ότι η μέθοδος με την οποία ερμηνεύουμε τον εκκλησιαστικό λόγο αποτελεί και την μέθοδο κατά την οποία κατηχούμε, ευσεβούμε, οργανώνουμε την εκκλησιαστική μας ζωή και προσδιορίζει καθοριστικά το περιεχόμενο της κατηχήσεως, ευσέβειας, εκκλησιαστικής οργάνωσης κλπ.
Το τεύχος περιλαμβάνει εκτός του αφιερώματος του και μία μελέτη του Σ. Αγουρίδη με θέμα την σχέση της περσοναλιστικής φιλοσοφίας με την θεολογία του Χ. Γιανναρά και την θεολογία του μητροπολίτου Περγάμου Ι. Ζησιούλα. Ο συγγραφέας ασκεί κριτική στην προσπάθεια των δύο, κατά την ερμηνεία του, να αντλήσουν μια περσοναλιστική ανθρωπολογία από την θεολογία της Αγίας Τριάδος.
Οι μόνιμες στήλες του περιοδικού Ορθόδοξος Κόσμος, Διάλογος με τους Αναγνώστες και Το βιβλίο ολοκληρώνουν την ύλη του τεύχους.