Σύναξη, Λαός Έθνος Εκκλησία, τχ. 48 (1993), σσ. 104.
Το 48ο τεύχος του περιοδικού Σύναξη περιέχει στο κύριο μέρος του έξι κείμενα για τις σχέσεις της Εκκλησίας με τον λαό και το έθνος. Το τεύχος περιλαμβάνει και τρία επιπλέον κείμενα στην στήλη Ορθόδοξος κόσμος.
Το πρώτα δύο κείμενα είναι αποσπάσματα από έργα δύο σημαντικών Ρώσων θεολόγων του π. Γ. Φλωρόφσκυ και του π. Α. Σμέμαν. Στο πρώτο μικρό κείμενο αναλύεται από τον συγγραφέα η σχέση της Χριστιανικής πίστης
με την ιστορία και την αλήθεια που πηγάζει σε σχέση με αυτήν. Επιπλέον αναλύεται ο όρος χριστιανικός Ελληνισμός τον οποίο εισάγει ο συγγραφέας σε αντιδιαστολή με κάθε άλλη χρήση του όρου Ελληνισμός. Στο δεύτερο κείμενο ο π. Α. Σμέμαν διαπραγματεύεται ζητήματα εκκλησιαστικής ιστορίας με έμφαση στην ανάδυση των εθνικών εκκλησιών κατά την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αυτό που τον απασχολεί είναι η περιγραφή των ιστορικών και εκκλησιολογικών προϋποθέσεων που οδήγησαν στον θρησκευτικό εθνικισμό.
Ο Χ. Γιανναράς σε ένα μικρό κείμενο προσπαθεί να σκεφτεί διαλεκτικά την σχέση μεταξύ της ευχαριστιακής καθολικότητας που ενσαρκώνει ο Χριστιανισμός και των ιδιαίτερων εθνοφυλετικών πολιτιστικών παραδόσεων. Το συγκεκριμένο της ταυτότητας και το γενικό της ευχαριστιακής και ανοιχτής ύπαρξης έρχονται σε αντιπαράθεση μέσα στην ιστορική πορεία της Εκκλησίας. Στο κείμενο που ακολουθεί του Σ. Γουνελά στο πρώτο μέρος του εξετάζεται η κατάσταση των ορθοδόξων εκκλησιών στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μετά την πτώση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού ενώ στο δεύτερο μέρος διατυπώνονται κάποιοι στοχασμοί για την κατάσταση της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στη σημερινή εποχή όπου υπάρχει ένας ιδιαίτερος εναγκαλισμός με το κράτος και την εθνική ιδεολογία.
Ο ιερομόναχος Ιγνάτιος Μίντιτς στο κείμενο του αντιπαραθέτει συγκριτικά την ιστορική κατάσταση του ανθρώπου που σημαίνει διαφορετικά έθνη, πολιτισμοί, κράτη με την Εκκλησία και τον εκκλησιαστικό τρόπο υπάρξεως. Προσπαθεί να καταδείξει τις διαφορές αλλά και τις διαμεσολαβήσεις που μπορούν να υπάρξουν μεταξύ αυτών το δύο.
Το αφιέρωμα τελειώνει με ένα μικρό κείμενο του π. Β. Θερμού. Ο συγγραφέας ασκεί κριτική σε λανθασμένες θεολογικά και εκκλησιολογικά χρήσεις των όρων «εκκλησία» και «λαός» και θέτει ως αίτημα την επανεπινόηση των όρων αυτών εκτός εισαγωγικών.
Στην στήλη του περιοδικού Ορθόδοξος Κόσμος δημοσιεύονται ποιήματα του Π. Λαλιάτση, ένα κείμενο του π. Γ. Τσέτση όπου ο συγγραφέας ασκεί κριτική στον γεωπολιτικό τρόπο σύλληψης της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την προσφυγή σε ορθόδοξα «τόξα» και «άξονες», ένα οδοιπορικό του Ι. Ροηλίδη στην χώρα της Φιλανδίας και κυρίως στην νέα μονή Βαλαάμ, ένα κείμενο που αποτελεί την πνευματική Διαθήκη του μακαριστού θεολόγου και συνεργάτη της Σύναξης π. Δ. Στανιλοάε και ένα μικρό σημείωμα μνήμης για τον Ν. Παπακωνσταντίνου από τον Κ. Καμαριάρη.
Το τεύχος ολοκληρώνεται με τις μόνιμες στήλες του περιοδικού Διάλογος με τους Αναγνώστες και Το Βιβλίο. Επίσης υπάρχει στις τελευταίες σελίδες του περιοδικού και βιβλιογραφική ενημέρωση για τεύχη περιοδικών που έλαβε η Σύναξη.