Σύναξη, Άσκηση, Ευχαριστία, Βασιλεία, τχ. 49 (1994), σσ. 114.
Το 49ο τεύχος του περιοδικού Σύναξη στο κύριο μέρος του περιέχει κείμενα που προσπαθούν να προσεγγίσουν τρεις θεματικές πραγματικότητες: την Άσκηση, την Ευχαριστία και την Βασιλεία.
Πρώτο κείμενο είναι το πρώτο μέρος από ένα μελέτημα του Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη που αναφέρεται στην θεολογική και εκκλησιολογική διάσταση της Θείας Λειτουργίας. Στόχος του μελετήματος είναι να διακρίνει την εσχατολογική ερμηνεία της Ευχαριστίας από την ερμηνείες που επικεντρώνουν σε μια παρελθοντολογική ερμηνεία της Θείας Ευχαριστίας. Ο συγγραφέας στοχεύει δηλαδή να καταδείξει ότι η Θεία Ευχαριστία είναι εικόνα της Βασιλείας του Θεού, εικόνα των Εσχάτων.
Το μελέτημα που ακολουθεί είναι του Επισκόπου Διοκλείας Καλλίστου Γουέαρ και έχει ως θέμα του μια θεολογική διαπραγμάτευση του μυστηρίου του θανάτου και της Αναστάσιμης Ζωής. Ο συγγραφέας αναλύει τρεις ερμηνευτικούς άξονες του θανάτου: ο θάνατος που είναι πιο κοντά καθημερινά από ότι φανταζόμαστε ότι είναι, ο θάνατος ως εντελώς αφύσικος, αντίθετος στο θεϊκό σχέδιο που παρόλο αυτά είναι δώρο του Θεού, ο θάνατος ως ένας χωρισμός που δεν είναι χωρισμός. Μέσα σε αυτούς τους άξονες φανερώνει το μήνυμα της Αναστάσεως και πως αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό παρόλο το παράδοξο της συσχέτισης του με το θάνατο.
Επόμενο κείμενο είναι του Αρχιμανδρίτη Βασιλείου Ιβηρίτου στο οποίο ο συγγραφέας περιγράφει την εμπειρία του από την βίωση των εννοιών της ησυχίας και του κάλλους στο Άγιο Όρος. Το ίδιο και η μελέτη του Αρχιμανδρίτη Μαξίμου Κυρίτση καταγράφει κάποιες σκέψεις για την βίωση της άσκησης στον μοναχισμό. Ο συγγραφέας στην προσπάθεια του αυτή καταφεύγει στην θεολογική διδασκαλία περί άσκησης του Μάξιμου του Ομολογητή και του Γέροντα Σωφρονίου του Έσσεξ.
Το μελέτημα που ακολουθεί είναι του Π. Βασιλειάδη και αναφέρεται στις δύο εκφράσεις της χριστιανικής πνευματικότητας, την μοναστική και την λειτουργική. Ο συγγραφέας επιχειρεί να προσεγγίσει κριτικά την εξέλιξη των αυτών ουσιαστικών εκφράσεων της χριστιανικής πνευματικότητας, αναλύοντας τις μεταξύ τους σχέσεις, διαφορές και αλληλεπιδράσεις, έχοντας ως κύριο σημείο αναφοράς την αρχέγονη ριζοσπαστική βιβλική εσχατολογία ή αλλιώς την περί βασιλείας του Θεού διδασκαλία.
Τελευταίο κείμενο του αφιερώματος είναι μια ομιλία που εκφώνησε ο Σ. Γουνελάς σε θεολογικό συνέδριο στην Κύπρο. Η ομιλία δεν φέρει κάποιο άξονα ανάπτυξης ενός συγκεκριμένου θέματος άλλα είναι περισσότερο η διατύπωση κάποιων σκέψεων με θέμα την πίστη και την μαρτυρία της Βασιλείας που αποτελεί πυρήνα αυτής της πίστης.
Στην στήλη του περιοδικού Ορθόδοξος Κόσμος δημοσιεύεται ένα μικρό διήγημα του Τ. Ζαννή, ένα κείμενο του π. Α. Αυγουστίδη που καταγράφονται σε πρώτο πρόσωπο οι σκέψεις ενός ιερέα για το γεγονός της χειροτονίας του και τέλος ένα μέρος της εισήγησης της Ε. Βουλγαράκη- Πισινά που διαβάστηκε ως Απολογισμός της Γ. Γραμματείας της Διαβαλκανικής κατά την διάρκεια της Ιδρυτικής της Συνέλευσης.
Το τεύχος ολοκληρώνεται με τις μόνιμη στήλη του Το Βιβλίο και μια σύντομη βιβλιοπαρουσίαση των βιβλίων που έχουν σταλθεί στα γραφεία της Σύναξης.