Σύναξη, Επικοινωνία στον Τύπο, στο Ραδιόφωνο, στην Τηλεόραση, στη Διαφήμιση, τχ. 50 (1994), σσ. 114.
Το 50ο τεύχος του περιοδικού Σύναξη περιέχει στο κύριο μέρος του κείμενα αφιερωμένα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Άνθρωποι που δουλεύουν σε αυτόν τον επαγγελματικό χώρο διαπραγματεύονται ζητήματα νοήματος, λειτουργίας και πρακτικής σε αυτό τον τόσο νευραλγικό τομέα των σύγχρονων κοινωνιών.
Στο πρώτο κείμενο ο Κ. Ν. Κορόβηλας κάνει μια μελέτη για τα έντυπα μέσα ενημέρωσης. Κύριος στόχος του συγγραφέα είναι να καταδείξει μέσα από μια ιστορική αναδρομή το ρόλο του έντυπου λόγου στην Ελλάδα τα τελευταία πενήντα χρόνια και να ανιχνεύσει τις αιτίες και τους λόγους για του οποίους περνάει κρίση ο έντυπος λόγος σήμερα. Ταυτόχρονα στοχάζεται πάνω στο ρόλο του δημοσιογράφου και ιδιαιτέρως του δημοσιογράφου που χρησιμοποιεί τον γραπτό λόγο.
Ακολουθούν δύο μικρά κείμενα. Το πρώτο είναι του Χ. Μαλεβίτση. Ο συγγραφέας περιγράφει την μετάβαση από την γνώση στην πληροφορία με μια διάθεση απαισιοδοξίας αφού θεωρεί ότι εάν η έκπτωση του ανθρώπου από τον παράδεισο συνέβη με την γνώση τότε η πράξη της πληροφορίας είναι η τελευταία πράξη της εκπτώσεως. Το δεύτερο κείμενο είναι του Δ. Θέου. Το κείμενο αυτό ασχολείται με τον χώρο της τηλεόρασης που ο συγγραφέας τον ξεχωρίζει κατηγορηματικά τόσο ως προς την λειτουργία του όσο και ως προς τις αρχές του από τον χώρο του ποιοτικού κινηματογράφου. Κριτήριο αυτής της διάκρισης είναι η διαφορετική οντολογική αντίληψη για την εικόνα που έχουν οι δύο χώροι.
Το επόμενο κείμενο του π. Β. Θερμού αναφέρεται και αυτό στην τηλεόραση. Ορίζει την τηλεόραση εκτός των άλλων και ως μία νέα εξουσία που κατασκευάζει την πραγματικότητα και αναλύει τις δομικές αλλοιώσεις που επιφέρει στον άνθρωπο η τηλεόραση και οι οποίες έχουν μεγάλη ηθική σημασία. Επιπλέον καλεί την Εκκλησία να αναλογιστεί τις επιπτώσεις ενός πολιτισμού του βλέμματος στο ποιμαντικό της έργο.
Στο κείμενο του ο Γ. Καστρινάκης επιχειρεί να προσεγγίσει τον τρόπο διαχείρισης του νοήματος από τα μέσα ενημέρωσης και κυρίως από την λειτουργία της διαφήμισης και την επίκεντρη θέση αυτής μέσα στο σύμπαν των Μέσων.
Ακολουθούν δύο μικρά κείμενα. Το πρώτο της Θ. Σταθοπούλου επιδιώκει να παρουσιάσει τις κοινωνιολογικές προκείμενες της πραγματικότητας που διαμορφώνεται με τον όλο και πιο σημαντικό ρόλο που παίζουν μέσα σε αυτή τα Μέσα ενημέρωσης. Το δεύτερο κείμενο είναι του Σ. Παπασταματέλου και ασχολείται με την κουλτούρα της ηδονοθηρίας και του ατομικισμού που χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία και αντικατοπτρίζεται στην κουλτούρα των Μέσων και της διαφήμισης.
Το αφιέρωμα τελειώνει με δύο κείμενα που θίγουν την οικονομική εξάρτηση των Μέσων. Ο Κ. Μπλάθρας παρουσιάζει και σχολιάζει την εμπορική Συμφωνία GATT που περιλαμβάνει και τα πολιτιστικά αγαθά και εντείνει το φαινόμενο του καταναλωτικού πολιτισμού και στην Ευρώπη. Ο Η. Κανέλλης περιγράφει την υποταγή της τηλεόρασης στην συνθήκης της αγοράς και της ιδιωτικής οικονομίας και το πολιτιστικό μοντέλο που συνεπάγεται αυτήν η υποταγή.
Το τεύχος συμπληρώνεται από τις μόνιμες στήλες του Ορθόδοξος Κόσμος , Διάλογος με τους Αναγνώστες και Το Βιβλίο. Στις τελευταίες σελίδες του τεύχους υπάρχει και η στήλη Σελίδες Διδαχής. Σε δύο κείμενα, το ένα του π. Κ. Παπαδόπουλου και το άλλο του Γ. Φίλια, εξετάζεται το θέμα της σχέσης του κλήρου και του λαού κατά την Θεία Λειτουργία και γενικότερα στην λατρεία. Τέλος ο Κ. Δεληκωνσταντής γράφει μια μικρή παρουσίαση του βιβλίου του Ι. Κογκούλη με θέμα τον εκκλησιασμό των μαθητών.