Σύναξη, Ζωγραφική και Αγιογραφία, τχ.60 (1996), σσ. 126.
Το 60ο τεύχος του περιοδικού Σύναξη είναι αφιερωμένο στην εικαστική δημιουργία και το πώς νοείται αυτήν μέσα στην τέχνη της ζωγραφικής και ειδικότερα της αγιογραφίας. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει κείμενα καλλιτεχνών και θεολόγων που προσπαθούν να στοχαστούν το συγκεκριμένο θέμα.
Το αφιέρωμα ανοίγει μια σειρά ερωτήσεων που η Σύναξη απευθύνει στους ζωγράφους Α. Φωκά, Σ. Σορόγκα και την τεχνοκριτικό Α. Σχοινά πάνω σε θέματα όπως: σύνθεση ευρωπαϊκής και ορθόδοξης παράδοσης, η κατάσταση της αγιογραφικής τέχνης σήμερα στην Ελλάδα, δημιουργία ή αναπαραγωγή η αγιογραφία; Οι απαντήσεις των ερωτώμενων δημοσιεύονται αμέσως μετά.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι του π. Σ. Σκλήρη. Ο συγγραφέας στο κείμενο του παραθέτει τις σκέψεις του για μια σειρά προβλήματα της σύγχρονης ορθόδοξης εικονογραφίας. Δηλαδή προβλήματα αναφορικά με την λειτουργική διάσταση της εικονογραφίας, οι μη χριστιανοί εικονογράφοι,, ο θεολογικός πληθωρισμός, το «σύνδρομο της μάσκας», οι σκιές στην τεχνική, η φύση στην εικόνα, ζητήματα ματιέρας και υφής.
Στην μελέτη του ο Γ. Κόρδης διερευνά την σχέση εικόνας και ζωγραφικού τρόπου που είναι κατά τον συγγραφέα σχέση ιδιαίτερα σημαντική για να κατανοήσουμε τις πολλές διαστάσεις της βυζαντινής εικόνας και την σχέση αυτής με την αυτόνομη καλλιτεχνική δημιουργία. Ο συγγραφέας επομένως επιχειρεί μια εμβάθυνση στον ρόλο και την λειτουργικότητα του ζωγραφικού τρόπου στην εικόνα.
Ακολουθεί ένα κείμενο μαρτυρία του Ν. Χούτου για την αγιογράφηση ενός ναού στο μοναστήρι του Αγ. Εφραίμ στην Νέα Μάκρη με την τεχνική του φρέσκου.
Στη μελέτη του ο Δ. Τριανταφυλλόπουλος πραγματοποιεί κάποιες σύντομες στάσεις στην ιστορία της τέχνης θέλοντας να περιγράψει τις ιστορικές περιόδους όπου πραγματοποιήθηκαν αναγεννήσεις της βυζαντινής ζωγραφικής. Αυτές τις περιόδους τις εντοπίζει από τον 16ο αιώνα μέχρι και σήμερα και σκιαγραφεί τα βασικά τους στοιχεία ως προς το θέμα της αναγέννησης της βυζαντινής τέχνης.
Η επόμενη μελέτη είναι των Χ. Τερέζη και Μ. Φαρμακίδου. Είναι μια μελέτη που αποπειράται μια θεολογική και αισθητική προσέγγιση ορισμένων βυζαντινών εικόνων που περιλαμβάνονται στο εγχειρίδιο του μαθήματος των Θρησκευτικών της Γ΄ τάξης του Δημοτικού. Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με ένα μικρό κείμενο του Μ. Μοϊάνου για την εικονομαχική έριδα όπως αυτή αποτυπώνεται στο βίο του Αγίου Στεφάνου του Νέου και ένα κείμενο της Β. Ασημομύτη. Στόχος του δεύτερου κειμένου είναι η παρουσίαση των νέων διδακτικών βιβλίων των Θρησκευτικών στην Α/θμια εκπαίδευση, από εποπτική και αισθητική άποψη και σε σχέση με το περιεχόμενο τους.
Στην στήλη Ορθόδοξος Κόσμος υπάρχουν ποιήματα του Κ. Χαραλαμπίδη, δύο επίκαιρα σχόλια των Σ. Γουνελά και Π. Νικολόπουλου σχετικά με τα ΜΜΕ και σχετικά με το ρόλο των νέων τεχνολογιών, μία μελέτη του Κ. Ζορμπά που με αφορμή παλιότερη μελέτη του Θ. Παπαθανασίου προσθέτει μερικά στοιχεία για την σχέση του μοναχισμού με την κοινωνική ουτοπία και τα θρησκευτικά κινήματα
Το τεύχος ολοκληρώνεται με τις μόνιμες στήλες του περιοδικού Διάλογος με τους Αναγνώστες και Το Βιβλίο.