~ Orthodox Theological Digital Library I.M.D. ~

The site is under upgrade.

Σύναξη, Η Ευρώπη. Ένα κριτικό κοίταγμα, τχ. 5 (1983), σσ. 107

            Το 5ο τεύχος του περιοδικού Σύναξη έχει ως κύριο θέμα του την Ευρώπη. Σε αυτό δημοσιεύονται 6 Δοκίμια που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της Ευρώπης πνευματικά ή θεολογικά. Σκοπός του τεύχους αυτού, σύμφωνα με την εκδοτική ομάδα του, είναι να δείξει ότι το πρόβλημα για τους ορθόδοξους δεν είναι το αν θα δεχτούν ή όχι τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, αλλά το αν θα κατορθώσουν μέσα από τη γέφυρα της καθολικότητας της Εκκλησίας να μεταμορφώσουν την Ευρώπη που είναι στη σάρκα τους.

            Το 1ο Δοκίμιο είναι του Σ. Γουνελά και αποτελεί κυρίως ένα εισαγωγικό σημείωμα στην προβληματική του θέματος του τεύχους.

            Το επόμενο κείμενο που έχει θέση Δοκιμίου, είναι δύο αποσπάσματα από το βιβλίο LautreSoleil. Autobiographiespirituelle του O. Clément. Σε αυτά παρου-σιάζονται η αντίδραση του συγγραφέα απέναντι στην Προτεσταντική και Ρωμαιοκα-θολική θεολογία, οι αγωνίες, οι πειρασμοί και η τελική συνάντησή του με μία κοινότητα και μία θεολογία που να ομολογεί πως είναι ευχαριστιακό σώμα Χριστού, δηλαδή με την Ορθοδοξία.

            Στη συνέχεια ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλίο του N. O. Losski, Histoiredelaphilosophierusse που έχει και αυτό θέση Δοκιμίου. Σε αυτό καταγράφεται η εξέλιξη της σκέψης του Ιβάν Κιριέφσκι και οι απόψεις του για τον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό, τους Πατέρες της Ανατολής και την μεταξύ τους σχέση. Τέλος, δίνεται η πρότασή του για το δημιουργικό έργο του πολιτισμού του μέλλοντος.

            Ο Μ. Μπέγζος παρουσιάζει ένα θεματικό και βιβλιογραφικό σχεδίασμα της φιλοσοφικής κριτικής του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Στο πλαίσιο αυτό δίνονται οι βασικές κατευθύνσεις της ανθρωπολογικής, κοινωνιολογικής και οντολογικής κριτικής από τους θεμελιωτές τους, δηλαδή τους Κίρκεγκορτ, Μαρξ και Νίτσε αντίστοιχα, μέχρι και σήμερα. Στο τέλος προστίθεται ένα βιβλιογραφικό επίμετρο με μερικά κείμενα σε ελληνικές μεταφράσεις που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν τον αναγνώστη που θα επιθυμούσε να παρακολουθήσει λεπτομερέστερα τις προηγούμενες κριτικές.

            Ακολουθούν ορισμένα αποσπάσματα από τα κατάλοιπα των Απάντων του Φ. Νίτσε, τα οποία αποτελούν το 3ο Δοκίμιο του τεύχους. Σε αυτά επισημαίνονται καίριες αιτίες της κρίσεως του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Κοινό σημείο τους αποτελεί η ιδέα της ανάδυσης και ανάπτυξης του μηδενισμού, η κρίση του πνεύματος του Διαφωτισμού και ο ρόλος της θρησκείας στο νέο ευρωπαϊκό πολιτισμό.

            Τελευταίο Δοκίμιο είναι το κείμενο μιας διάλεξης του Α. Artaud που δόθηκε στο Μεξικό. Σε αυτό αναπτύσσονται απόψεις του συγγραφέα για την κρίση του ευρωπαϊκού πολιτισμού εξαιτίας της υποδούλωσής της στην απόλυτη λογική και την επιστήμη.

            Πρόσθετη συμβολή στην όλη προβληματική του εξεταζόμενου θέματος αποτελούν τα μικρότερα σε έκταση κείμενα που συμπεριλαμβάνονται στον Ορθόδοξο κόσμο. Τα κείμενα αυτά αποτελούνται από απόσπασμα από το έργο Αντιφώνησις του Αγ. Αθανασίου Παρίου, συνεντεύξεις του π. Συμεών Γρηγοριάτη και του ζωγράφου Μ. Στάνκοβιτς σχετικά με τον υπερρεαλισμό, κείμενα του Κ. Κάλχα και του Ζ. Λορεντζάτου για τον Παπαδιαμάντη και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, απόσπασμα από τα Μυστικά Άνθη του Φ. Κόντογλου για την ξενομανία και τέλος ένα σχόλιο του Ν. Ζία για την εικονογράφηση του τεύχους.

            Τέλος, ακολουθούν οι μόνιμες στήλες του περιοδικού: Διάλογος με τους αναγνώστες, Το βιβλίο –που αποτελεί παρουσίαση και σχολιασμό βιβλίων σχετικών με το κύριο θέμα του περιοδικού– και, τέλος, οι Σελίδες διδαχής –με θέμα την αθεΐα.

Σύναξη, Χωρίς κάποιο ειδικό θέμα, τχ. 7 (1983), σσ. 106

Τα κείμενα του τχ. 7 του περιοδικού έρχονται να θίξουν διαφορετικά θέματα το καθένα μιας και δεν επιλέχθηκε να αφιερωθεί το τεύχος σε ένα ειδικό αντικείμενο. Έτσι αφού ανοίξει το τεύχος με την ιδιότυπη γραφή του Ν.Γ. Πεντζίκη ο οποίος με αφορμή το συναξάρι της 6ης Ιουλίου δημιουργεί ένα ακόμη μνημείο ποιητικής γραφής με τον τίτλο «Ζωυφίου ημερήσιος νούς» δημοσιεύεται η τότε ανέκδοτη εισήγηση του μεγάλου ορθόδοξου διανοητή Δ.Γ. Κουτρουμπή στο «Θεολογικό φροντιστήριο» του 1961 με τον τίτλο «Η χάρις της Θεολογίας». Σε αυτό ο θεολόγων αφανής διδάσκαλος ορίζει και τιμά την θεολογία ως προϋπόθεση ζωής. Την παρουσιάζει στην σχέση της με την άσκηση ως δημιουργό «ορθοφροσύνης» και ως μέσο δηλαδή με το οποίο η νόηση μπορεί να βλέπει σωστά αλλά και ως αποτέλεσμα άνωθεν δωρεάς και χάριτος που οδηγεί στην όντως ζωή που υπερβαίνει τον θάνατο. Στον Κουτρουμπή, την πολυτάραχη ζωή του και στην τεράστια σημασία του έργου του για την νεοελληνική θεολογία θα αφιερωθούν σε άλλο σημείο του τεύχους αυτού της Σύναξης κείμενα γραμμένα από τον Δ. Μαυρόπουλο, « Δημήτρης Κουτρουμπής 1921-1983» και από τον Αρχ. Η. Μαστρογιαννόπουλο «Από το ερημητήριο της Βουλιαγμένης» ενώ θα δημοσιευθεί και ένα ακόμη απόσπασμα με την μορφή συνέντευξης από τις προσωπικές του σημειώσεις «Περί πτωχείας». Το δεύτερο δοκίμιο αποτελεί απόσπασμα από το έργο του VladimirSoloviev «Legrandecontroverse» και δημοσιεύεται με τον τίτλο «Ανατολή και Δύση πρό Χριστού». Αποτελεί μια μελέτη του συγγραφέα πάνω στον άνθρωπο και τον πολιτισμό στην Άπω Ανατολή και την Δύση. Γίνεται σαφής αναφορά στον ξένο με την χριστιανική πίστη ανθρωποκεντρισμό της Δύσης ενώ παράλληλα φωτίζονται πτυχές των προϋποθέσεων της πίστης και του πολιτισμού των λαών της Άπω Ανατολής μια και εκφράσεις τους εμφανίζονται με διάφορες μορφές σήμερα να εισβάλλουν και στον δυτικό κόσμο. Ο π. Συμεών (τότε) Γρηγοριάτης (ο ίδιος ως Περουβιανός προερχόμενος από μια πολύ μακρινή με την ορθοδοξία παράδοση)υπογράφει το τρίτο δοκίμιο του τεύχους μια θεώρηση της ενανθρώπισης ως κατάφασης στον υλικό κόσμο και την μορφή του μέσω της ορθόδοξης εικονογραφίας. Ο εξαγιασμός της κτίσης και ο χριστιανικός θεανθρωποκεντρισμός δηλώνονται από τον π. Συμεών ως όρια έναντι του δυτικού ανθρωποκεντρισμού ο οποίος τονίστηκε στο κείμενο του Solovief και ο οποίος ενώ ενθουσιάζει αρχικά τελικώς δεν σώζει. Στον «Ορθόδοξο κόσμο» συνεχίζεται το αφιέρωμα (β΄ μέρος) του προηγούμενου τεύχους στην Ορθοδοξία στην Ευρώπη με κείμενα των Κ.Γ. Ξυνόπουλου «Η ορθόδοξη κοινότητα της Μασσαλίας», Αρχ. Κύριλλου Αργέντη «Η ορθόδοξη πνευματικότητα στον σύγχρονο κόσμο» και του Επισκόπου Διοκλείας Κάλλιστου Wear «Η ενότητα των ορθοδόξων» ενώ δημοσιεύεται ακόμη και ένα κείμενο κραυγή όπως χαρακτηριστικά λέγεται το οποίο υπογράφεται από πλήθος προσωπικοτήτων οι οποίοι εμπλέκονται στο ορθόδοξο έργο στην γηραιά ήπειρο και ιδιαίτερα στη Γαλλία προς την Β΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη της Γενεύης στο οποίο τονίζουν την ανάγκη της λήψης από την Διάσκεψη αποφάσεων προς την κατεύθυνση της επίλυσης της δυσάρεστης πραγματικότητας της ορθόδοξης εκκλησίας στην Γαλλία όπου ο εθνισμός εν είδει λοιμώδους νοσήματος κατατρώγει το εκκλησιαστικό σώμα. Το τεύχος συμπληρώνουν οι μόνιμες στήλες «Διάλογος με τους αναγνώστες» και «Το βιβλίο» ενώ οι «Σελίδες διδαχής» αφιερώνονται αυτή τη φορά (όπως και στο προηγούμενο τεύχος) στο θέμα «Αθεΐα»  

Σύναξη, Παιδεία, οι ρίζες του προβλήματος, τχ. 8 (1983), σσ. 153

Το περιοδικό Σύναξη αφιερώνει το 8ο τεύχος του στην Παιδεία. Επιλέγουν οι υπεύθυνοι συντάκτες του να μας εισάγουν στο θέμα δημοσιεύοντας ένα απόσπασμα από το αφιερωμένο στον εν πολλοίς άγνωστο διδάχο του γένους και ηγέτη της αντίδρασης κατά της εισαγόμενης παιδείας την εποχή της βαυαροκρατίας στην Ελλάδα Παπουλάκο. Ίσως γιατί στην περίοδο αυτή ανάγονται οι ρίζες του πραγματικού προβλήματος της παιδείας στην χώρα μας. Ως προς τα δοκίμια η αρχή γίνεται με «Το πρόβλημα του σκοπού της παιδείας στο νεώτερο ελληνισμό». Το κείμενο έχει ιστορικό χαρακτήρα ως προς την δομή του και ξεκινώντας από την παραδοχή του ρόλου της εκκλησίας στην διαμόρφωση της φυσιογνωμίας της βυζαντινής παιδείας προχωρεί στην επίδραση του διαφωτισμού ως προς την πιο σεκιουλαριστική δομή της παιδείας μετά τον 17ο-18ο μ.Χ. αιώνα στην Ελλάδα και στην εισαγωγή δυτικοερωπαικών μοντέλων διαμόρφωσης των αναλυτικών προγραμμάτων στην νεοελληνική εκπαίδευση. Υπο αυτές τις συνθήκες η αναζήτηση μιας άλλης φυσιογνωμίας της ελληνικής παιδείας κρίνεται από τον Φειδά ως απαραίτητη. Το δεύτερο δοκίμιο «Η κατά την  ανατολήν Δύσις» εντοπίζει το πρόβλημα της ελληνικής παιδείας στην απουσία συνέχειας ως προς την φυσιογνωμία της και την μετακένωση ξένων (ιδίως δυτικών) προτύπων. «Η θρησκεία στην ιστορία της κλασσικής αρχαιότητας» είναι το επόμενο δοκίμιο του αφιερώματος το οποίο αποτελεί και την περίληψη της εισήγηση του Η. Ι. Μarrou στο συνέδριο για την θρησκεία στα σχολικά εγχειρίδια της ιστορίας που έγινε στην Louvainτο 1972. Ο Ι. Παναγόπουλος στην συνέχεια γράφει για την «Λειτουργία της διδαχής στην πρώτη εκκλησία» και τονίζει τον ευαγγελικό, αποστολικό, ευχαριστιακό και ομολογιακό χαρακτήρα της.

Κείμενα των Μακρυγιάννη, Κολοκοτρώνη, Κωνσταντίνου Οικονόμου, του Κωστή Μπαστιά και του Ι. Μαγκριώτη δίνουν ανάγλυφα πεποιθήσεις και πρακτικές παλαιότερες σε σχέση με την λειτουργία της παιδείας στον ορθόδοξο ελληνικό χώρο. Το περιοδικό συνεχίζει με την δημοσίευση μιας απομαγνητοφωνημένης συζήτησης ανάμεσα σε νυν μοναχούς επιστήμονες και διακρίνεται η σχέση της κοσμικής παιδείας την οποία αυτοί δοκίμασαν και της παιδείας μιας άλλης τάξης όπως την ζουν στο μοναστήρι όπου εγκαταβιούν. Τις απόψεις ενός νεαρού φυσικού έτοιμου να ενταχθεί ως δάσκαλος στην εκπαίδευση καταγράφει η επόμενη συνέντευξη της Σύναξης με τον Π. Μπούρδαλα που επιγράφεται «Η κρίση της παιδείας το οδοιπορικό του σπουδαστή». Ο Σ. Γουνελάς υπογράφει το κείμενο «Ανάσταση νεκρών» και ο Κ. Καμαριάρης αναφέρεται στο φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του ’80 το οποίο έδειχνε ήδη από τοτε τα πρώτα σοβαρά σημάδια της επερχόμενης βαθιάς κρίσης του. Το τεύχος κοσμεί ακόμη ένα ιδιαίτερο αφιέρωμα κείμενο του π. Σ. Σκλήρη για τον Δ. Σαββόπουλο και το έργο του. Μετά την μόνιμη στήλη του «Διαλόγου με τους Αναγνώστες» ακολουθούν οι «Σελίδες Διδαχής» όπου ο π. Σ. Σκλήρης εξετάζει τις παιδαγωγικές δυνατότητες της βυζαντινής Τέχνης.

Σύναξη, Προσεγγίσεις, τχ. 9 (1984), σσ. 121.

            Το 9ο τεύχος του περιοδικού Σύναξη αποσκοπεί στο να παρουσιάσει ορισμένες πραγματικότητες του σύγχρονου κόσμου. Δημοσιεύονται 6 σχετικά Δοκίμια.

            Το 1ο Δοκίμιο είναι του Πατριάρχη Αντιοχείας Ιγνατίου Δ΄ και αποτελεί την μετάφραση διάλεξής του στη Σορβόνη. Σε αυτό  επιχειρείται μία προσέγγιση, από ορθόδοξη άποψη, των θρησκειών και των πολιτισμών.

            Το επόμενο κείμενο που έχει θέση Δοκιμίου, είναι ουσιαστικά σημειώσεις του Φ. Ντοστογιέφσκυ για τον χριστιανισμό και τον σοσιαλισμό.

            Στη συνέχεια, στο κείμενο «Ινα πάντες εν ωσι» ο Αμφιλόχιος Ράντοβιτς περνά από το μυστήριο της κοινωνίας στην αξία της ύλης, του χρόνου και του χώρου και στην αγάπη που είναι ομοούσια της ελευθερίας. Τέλος, εντοπίζει τις πνευματικές ρίζες της γαλλικής και οκτωβριανής επανάστασης στην Ιερά Εξέταση.

            Στο 4ο κείμενο ο Αθανάσιος Γιέβτιτς σχολιάζει ένα άγνωστο στην Ελλάδα κείμενο του Ντοστογιέφσκυ και μια συνέντευξη του Κ. Ζουράρι αναφερώμενος στον σοσιαλισμό και την εκκλησιαστική κοινότητα.

            Στο 5ο κείμενο ο ίδιος συγγραφέας, ξεκινώντας από την αντίληψη περί θρησκείας του Durkheim, αναπτύσσει τόσο τη μαρξιστική όσο και τη χριστιανική αντίληψη της θρησκείας, κάνοντας λόγο για τις ρίζες της θρησκευτικότητας στον άνθρωπο, τη σχέση εκκλησίας-κοινωνίας και έθνους.

            Στο 6ο κείμενο ο Γιάννης Σούκης αναφέρεται σε μια προσωπική του παιδική εμπειρία από τον καιρό της κατοχής, παραμονή των Απόκρεω του ’43.

            Το 7ο κείμενο του Αρχιμ. Βασιλείου Σταυρονικητιανού είναι ένα αφιέρωμα στη μνήμη του Γέροντα Γαβριήλ Διονυσιάτη, ενώ το επόμενο κείμενο αποτελεί αφιέρωμα στη μνήμη του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν.

            Στο 9ο κείμενο ο Νίκος Ζίας επιχειρεί μια παρουσίαση της ζωής και του έργου του Φώτη Κόντογλου, ενώ στη συνέχεια ο π. Σταμάτης Σκλήρης παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με το ζωγράφο Μανώλη Πολυμέρη. Αμέσως μετά παρατίθεται η συνέντευξη που παραχώρησε ο ζωγράφος στο περιοδικό με θέμα τη βυζαντινή αισθητική.

            Στη στήλη «Πεζογραφία» ο Ματθαίος Μουντές παρουσιάζει τον Γεώργιο Θεοτοκά και το έργο του, που ήταν πάντα προσανατολισμένο στην αγάπη και τη δικαιοσύνη.

            Στη συνέχεια παρατίθενται αποσπάσματα γραφής του παραπάνω συγγραφέα για τους Κωστή Φιλομάτη και Στρατηγό Μακρυγιάννη, καθώς και για το Χριστιανισμό και τη σημερινή κοινωνία.

            Το τεύχος ολοκληρώνουν οι μόνιμες στήλες του περιοδικού Το βιβλίο και Διάλογος με τους Αναγνώστες.  

Search

new summaries

Adamtziloglou Evanthia - Woman in the Theology of Saint Paul A Hermeneutical Analysis of A Cor

Evanthia Adamtziloglou, Women in the Theology of Saint Paul. A Hermeneutical Analysis of A Cor. 11, 2-16 (Ph.D. Thesis), Academic Register of the Department of Theology, of the Theological School,...

Savvas Agouridis (ed), Orthodox Spirituality. Chistianity – Marxism

Savvas Agouridis (ed), Orthodox Spirituality. Chistianity – Marxism, Thessaloniki Theologians’ Seminar no. 2, Thessaloniki 1968, 244 pages. The 2nd volume of the “Thessaloniki Theologians’ Seminar” is divided in two parts....

Agouridis Savvas (ed), What is the Church

Agouridis Savvas (ed), What is the Church, Thessaloniki Theologians’ Seminar no. 3 (reprinted from the journal “Gregorios Palamas”, issue 606-607 of year 1968),  Thessaloniki 1968, 126 pages. The 3rd volume...

Anastasiou Ioannis (ed.) Tradition and Renewal in the Church

Anastasiou Ioannis (ed.) Tradition and Renewal in the Church, Thessaloniki Theologians’ Seminar, no. 6, “Gregorios Palamas” journal publication, Thessaloniki 1972, 206 pages. The 6th volume of “Thessaloniki Theologians’ Seminar” contains...

Charalambos Atmatzidis, Eschatology in the 2nd Epistle of Peter

Charalambos Atmatzidis, Eschatology in the 2nd Epistle of Peter, Pournaras Press, 2005, pages 349. The study of Charalambos Atmatzidis deals with the eschatological perceptions of Peter’s 2nd Epistle. From the...